Volgens de regering van Daniel Ortega en Rosario Murillo is alles normaal in Nicaragua. Volgens hen is er niets veranderd en gaat Nicaragua nog steeds een glorieuze toekomst tegemoet. Dat lijkt op ten minste één terrein te lukken. Heel voorzichtig komen er weer meer toeristen naar het land. Toch schrijft de oppositiekrant La Prensa dat de Nicaraguaanse Kamer van Koophandel aangeeft dat de detailhandel niet echt zal profiteren van het vanaf 1 maart opgetrokken minimumloon.
De economie blijft dus een zorgenkindje. De werkloosheid is nog immer immens, vele banen zijn verdwenen en komen nog niet terug. Ook het IMF geeft in een recente publicatie aan dat er nog niet genoeg hoopvolle tekenen van waarlijk herstel in Nicaragua zijn. Na 2018 en 2019 stevent ook 2020 af op een economische krimp. Het inkomen per hoofd van de bevolking van ruim 2100 dollar in 2017 is teruggevallen op net iets meer dan 1900 dollar in het afgelopen jaar. Voor volgend jaar verwacht het IMF dat het verder zakt met enkele tientjes. Voor de bevolking als geheel betekent dit dat er nog weer ten minste één mager jaar volgt. Zou dat bij verkiezingen in 2021 gevolgen hebben?
Vanuit een ander perspectief verandert er ook weinig. Op 25 februari jongstleden was het precies 30 jaar geleden dat het FSLN de verkiezingen verloor. De UNO met president Violeta Barrios de Chamorro nam in dat jaar het roer over. Het lag in de verwachting dat de huidige oppositie tegen Ortega en Murillo dat moment zou aangrijpen opnieuw te demonstreren om het vertrek van de FSLN-leiders te eisen. De symbolische betekenis van de FSLN-nederlaag toen was niemand ontgaan. Een enorme politiemacht maakte echter iedere vorm van protest op straat volstrekt onmogelijk. Hele kolonnes van politiepick-ups stonden beladen met ME-ers langs de hoofdwegen van Managua. Er kwam dus ook geen protest. En ook geen onlusten. Precies zo als in het gehele afgelopen jaar.
Niet onverwacht greep de regering het recente overlijden van dichter Ernesto Cardenal aan om hem als exponent van hun FSLN te claimen. Drie dagen van Nationale Rouw kondigde de FSLN-president af. Natuurlijk was deze grootse dichter met internationale faam en ooit zelfs genomineerde voor de Nobelprijs voor de literatuur in de jaren ’70 en ’80 een onvermoeibare steunpilaar van het FSLN. Maar al sinds jaren, dus ook al vóór de uitbarsting van geweld in 2018, was Ernesto Cardenal een furieus criticaster van de autoritaire Ortega. Dat veegt het bewind nu onder het tapijt.
JanGeert van der Post